امام حسین

در اسناد صحیح و معتبر روایت شده است : که زبیده دختر سه ساله امام حسین (علیه السلام ) از روزى که دست جفاى کافران و از خدا بى خبران ، بر صورت لطیف و کودکانه اش سیلى نواخت ، و از محبت پدر و نوازش پدرانه دور ماند، با قیافه اى ماتم زده شب و روز را با گریه مى گذراند، و از بازماندگان بر غم تمام محبتها و نوازشها، پدرش را جستجو مى کرد، و مى پرسید: که پدر ب ...

حسین علیه السلام انسان وارسته و پیشواى انسانیّت بود امّا برتر از فرشتگان ، به همین جهت ، ویژگیهایى در رابطه با فرشتگان دارد که در سه بخش ترسیم خواهد شد:1) آنچه از فرشتگان به او ارزانى شد.2) حسین علیه السلام و صفات فرشتگان3) آنچه از آن حضرت ، به فرشتگان ارزانى شد.

ماه من تابید و شد تابان رخ خورشید از او

یکى از محاسن خطیب ، خوش آهنگ بودن او است که با صداى گرم و دلنشین خود هنگام سخن گفتن دل ها را متوجه خود و گوش ها را آماده شنیدن و نفس ها را ساکت و آرام گرداند و این خصیصه در رسول اکرم (ص) به حد کمال بود و حسین علیه السلام که شبیه ترین مردم به رسول خدا صلى الله علیه و آله بود در آهنگ و لهجه و نطق و گرمى صدا و دلنشینى گفتار به جد خود شباهت کامل داشت

«الکامل فی التاریخ»: تشنگی حسین (ع) شدت گرفت. نزدیک فرات شد تا آبی بیاشامد

ویژگی های عصر امام سجاد(علیه السلام)

بعضی افراد آن چنان برای زیارت امام حسین (ع)  مشتاق‌اند که حاضرند در روز اربعین و سایر شعائر حسینی روزهای فراوانی و مسافت‌های بسیار زیادی را پیاده‌روی کنند تا به مقصود و حرم حسینی برسند.

یکی از موارد قابل توجه در واقعه کربلا گریه اسب امام حسین (علیه‌السلام) در مصیبت آن حضرت است. در زیارت ناحیه، این منظره جانسوز را چنین ترسیم فرموده است: «و أسرع فرسک شاردا إلی خیامک قاصدا محمحما باکیا؛ اسب شما شیون کنان از شما دور شده، شیهه کشان و گریه کنان به قصد خیام حرم سرعت گرفت»[1].

همان‌گونه که بیان شد مقام حضرت امیرالمؤمنین(ع) آن چنان عظیم بود که رسول خاتم(ص) به ایشان متوسّل می‌شدند، امّا گاهی امیرالمؤمنین‌علی(ع) نیز برای برخی امور مهم به فرزندش امام حسین(ع) متوسّل می‌شد. این در حالی است که امام علی(ع) در اوج قدرت ظاهری و باطنی بود و هر چه می‌خواست برای ایشان مهیّا بود.

آخرین و بدترین کارى که معاویه مى توانست در زمینه تغییر ارزش هاى الهى و محو فرهنگ دینى انجام دهد مسأله ولایتعهدى یزید بود که در روزهاى آخر حکومت جابرانه اش انجام داد و با تهدید و تطمیع، از امرا و کارگزاران خود، براى یزید بیعت گرفت؛ چه این که بى لیاقتى و عدم صلاحیت یزید براى همگان و حتى خود معاویه محرز بود